شعری از کریمی – شاعر آذربایجان

کریمی شاعر آذربایجانی است که در شهر مراغه به دنیا آمده است. او شعرهای بسیاری به زبان ترکی گفته است و استعداد خاصی در سرودن شعر های طنز دارد.

در شعر زیر کریمی مردمی را که در زمان سلامتی فرد به دیدن وی نمی آیند و فقط در زمان مرگ در مراسم دفن شرکت می کنند، با زبانی طنز مورد نکوهش قرار می دهد.

Sağlığımda məni yad et əxəvi,
Mən öləndən sonra cırma yəxəvi.
Sağlığımda məni dindir dilinən,
Gəlmə tarhimimə tac-o-gülünən.
Sağlığımda əlivi cək başıma,
Yaxma burnun zılığın baş daşıma.

Ta varam üzmə əlimdən əlivi,
Nə qara gey nə uzat səqqəlivi.
Qoy yanım mən sənə, səndə mənə yan,
Sən mənə can de, deyim mən sənə can.

Sallama qəbrimə şalvar bağıvı,
Dayama bövrümə sik daşşağıvı!
Dilim olsaydı bozardım tağıvı,
Əlim olsaydı kəsərdim ağıvı.

Sağlığımda qoluyun boynuma sal,
Gah gahi busunan göylümü al.
Heç gəlib qəbrimə yad etmə məni,
Başıma çalma qələt fatihəni!
Qalama şəm’ilə tonqal götümə.
Ölmüşəm yaxmamışam bal götümə.

Kaş gorkan qoya qəbrimdə dəlik,
Mənilə dəfn ola bir canlı cəlik.
O adamlar ki gəlir fatihəyə,
Sağlığımda mənə çıxmazdı diyə,
Uzadaydım kəfən altdan çəliyi,
Zor verəydim gənələrdi dəliyi!

Baba sağlıxda mənim gül üzümə,
Müştəri ol sözümə həm özümə.
Məni təşviq elə xəl’ətlər ela,
Göylümü şad elə də’vətlər elə.

El gərək qiyməte əş’arı bilə,
Niyə İranda gərək şair ölə?
Sənəte şe’ri çəkiblər fəsada,
Düşdü bazare fəsahət kəsada.

Bir qəzəl li gəlir eşqiylə başa,
Kim alır bir qəzəli bir lavaşa?

Sə’di, Hafez, Baba Tahir, Xəyyam,
Səhərin etdi nahar, naharsız axşam.
Geymədi əyninə qiymətli qəba,
Salmadı çiyninə bir tazə əba.

Şəhryarın adı dillərdə gəzir,
Təzə Heydər Baba əllərdə gəzir.
Bir kiçik evdə günün verdi başa,
Qaldı bir manqalı, bir hoqqa maşa.

Ey xuda ver bizə bir əql o şu’ur,
Şairi eyləmiəx zində be gur!

برگرفته از وبلاگ دوست خوبم علی